Kalbarri.
Door: Ingrid
Blijf op de hoogte en volg Ingrid
23 Januari 2010 | Australië, Kalbarri
Dit is de nieuwe dag, of eigenlijk zijn we inmiddels bijna twee dagen verder. We zijn gisteren vertrokken naar Kalbarri. Onderweg Northampton en Horrocks aangedaan en bekeken. Toen naar Port Gregory. Onderweg kwamen we Pink Lake tegen. Kijk naar de foto’s en je weet waarom het zo heet. Onwaarschijnlijk mooi. Het is een meer waar zout gewonnen wordt. Je ziet de zoutkristallen schitteren in de (hete)zon. Hele grote zoutvlakten in het werkelijk roze meer. Met daarin gekristalliseerde boomschors en andere voorwerpen. Met daarboven de strakblauwe lucht en je waant je in een fantasiewereld. Toen verder en na een lange reis aangekomen in ons volgende appartement. Gauw gaan zwemmen in de zee om het stof van ons af te spoelen. Daarna heeft Ron kreeft op de bbq gelegd, die wij zouden proberen te eten. De kreeft hadden we ‘s morgens van een neef van Fran gekregen, waar we even bij op bezoek waren. Hij is een kreeft visser. ‘s Middags lag de kreeft op het aanrecht. En hij keek me aan.!!! We hebben het echt geprobeerd, maar nee, echt niet hoor.
Vanmorgen naar het Pelikaan voeden geweest. Erg leuk. Veel meeuwen erbij, die ook een visje probeerde te krijgen, maar daardoor in de bek van de pelikaan belanden. Ze werden wel weer uitgespuugd hoor. Daarna een stevige nekmassage van Ron gehad (ik had weer eens een stijve nek), nou die kan het hoor, Man, dat was pijn lijden. (ja, met een lange ij) Vervolgens in de auto gestapt om naar het Kalbarry National Park te gaan. Kilometers lange stoffige wegen. (niet geasfalteerd ofzo). Dan wordt je goed door elkaar geschud. Kangaroos langs de weg en prachtige Banksia struiken. Ook Black Boys. Dit zijn een soort palmbomen die alleen in Australie voorkomen. Ze mogen niet meer zo genoemd worden, omdat het beledigend zou zijn voor de Aboriginals. Op naar het Natures Window. Voor de foto voor jou, Sanne. Een uur lopen, klimmen en klauteren in 40gr. Killing. Maar ook weer zooo mooi. Meer van dit soort wandelingen gedaan. Op het laats met een sarong om m’n schouders en hoofd tegen het verbranden (de blaren op m’n armen), Theo gooide me nat met water (vond ie best leuk) en de stoom kwam uit m’n lijf. (Als we hier niet van afvallen, vallen we nooit meer af.) Daarna nog prachtige kliffen gezien (ja, na nog meer loopwerk) Heerlijk gepicknickt en jawel, weer gelopen naar prachtige uitzichten. Nu zitten we puf, puf uit te rusten, om morgen weer een dag te beleven. Nogmaals iedereen, ik geniet van jullie berichtjes. Dat is zo leuk om te lezen als je zo ver weg bent. Dank. Mariette ik heb gevraagd of m’n familie je adopteren wil, maar ze hebben genoeg aan ons. En Bartje, waneer kom je met Sanne?
Vanmorgen naar het Pelikaan voeden geweest. Erg leuk. Veel meeuwen erbij, die ook een visje probeerde te krijgen, maar daardoor in de bek van de pelikaan belanden. Ze werden wel weer uitgespuugd hoor. Daarna een stevige nekmassage van Ron gehad (ik had weer eens een stijve nek), nou die kan het hoor, Man, dat was pijn lijden. (ja, met een lange ij) Vervolgens in de auto gestapt om naar het Kalbarry National Park te gaan. Kilometers lange stoffige wegen. (niet geasfalteerd ofzo). Dan wordt je goed door elkaar geschud. Kangaroos langs de weg en prachtige Banksia struiken. Ook Black Boys. Dit zijn een soort palmbomen die alleen in Australie voorkomen. Ze mogen niet meer zo genoemd worden, omdat het beledigend zou zijn voor de Aboriginals. Op naar het Natures Window. Voor de foto voor jou, Sanne. Een uur lopen, klimmen en klauteren in 40gr. Killing. Maar ook weer zooo mooi. Meer van dit soort wandelingen gedaan. Op het laats met een sarong om m’n schouders en hoofd tegen het verbranden (de blaren op m’n armen), Theo gooide me nat met water (vond ie best leuk) en de stoom kwam uit m’n lijf. (Als we hier niet van afvallen, vallen we nooit meer af.) Daarna nog prachtige kliffen gezien (ja, na nog meer loopwerk) Heerlijk gepicknickt en jawel, weer gelopen naar prachtige uitzichten. Nu zitten we puf, puf uit te rusten, om morgen weer een dag te beleven. Nogmaals iedereen, ik geniet van jullie berichtjes. Dat is zo leuk om te lezen als je zo ver weg bent. Dank. Mariette ik heb gevraagd of m’n familie je adopteren wil, maar ze hebben genoeg aan ons. En Bartje, waneer kom je met Sanne?
-
23 Januari 2010 - 16:15
Sanne:
nou... ben er opnieuw snel bij maar jongens wat gaaf!!! Ik zit met trots de foto's aan Sander te laten zien. Zijn zoo mooi!!
Natures Window is verschrikkelijk mooi...
Lieverds, geniet verder!!
Vind de verhalen echt leuk om te lezen naast de gespreken en heel veel smsjes die ik al heb met jullie.
Hele dikke kus en knuffel van mij -
23 Januari 2010 - 19:31
Mams:
Hai Meiske,
Prachtig allemaal.Ik herken heel veel en beleef onze eigen reis weer een beetje ,o.a. de eindelose wegen,als je dan om kijkt een rode stof wolk. Het pink lake, de black boys en de banksia,s zitten er al van die grote noten (ja hoe moet je dat noemen) aan. Ook leuk de fot's te zien Jullie slapen al weer en wij gaan koffie drinken.
heel veel liefs en dikke kus voor jullie Mama -
24 Januari 2010 - 11:41
Papa:
Ik heb jullie foto's bekeken harstikke mooi, door deze foto's komt onze Autralische reis weer naar boven.Daar door genieten wij met jullie mee.Ga zo door met het genieten dan genieten wij ook.groetjes Papa -
24 Januari 2010 - 13:42
Neefje:
heej
ik hoop ook een keer z`n mooi reis te maken,alleen ik hoor het al ingrid.Als bij jouw de blaren al op je armen staan.
Staan ze bij mij binnen de kortste keer er op als ik in australie zouw zijn
nouw veel plezier liefs, je neefje
en groetjes van je broer -
25 Januari 2010 - 08:41
Rikie:
Hallo Ingrid/Theo,
wat een prachtige natuur maar het doet me goed te lezen dat jullie af en toe ook nog sporten. Nog heel veel reisplezier.
Groeten
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
