Cape range national park.
Door: Ingrid Oosterhof
Blijf op de hoogte en volg Ingrid
04 Februari 2014 | Australië, Exmouth
Verder naar Exmouth. Wat op zich ook best spannend was. Vanwege het ontwijken van de vele dieren. We hebben heel wat levens gespaard. Onderweg nog naar een lighthouse gegaan, met een fantastisch uitzicht over de Indische Oceaan.
Bij Exmouth aangekomen, besloten om naar het Cape Range National Park te gaan. Op aanraden van vele Aussies. Ja en ik weet werkelijk geen superlatieven meer. Wat is er meer dan Paradise? Het is een heel groot beschermd natuurgebied, langs de kust. Je kunt daar overnachten. Er zijn verschillende plekken langs de zee waar dat kan. Het zijn geen campings. Met een beetje mazzel staat er een chemisch toilet. Verder is er niets. Geen stroom, geen water, geen internet of telefoon bereik. Bijna geen mensen. Je staat daar moederziel alleen. Aan, weer die azuurblauwe zee. Met een parelwit strand. Op je stoeltje, bij de camper, eten, een kopje koffie. En de kangaroes om je heen. Papagaaien die over je heen vliegen, lizzards en gekko's die heen en weer schieten. En vliegen, veeeel vliegen, die overal in kruipen. Een pikdonkere nacht, met een sterrenhemel, die ik niet beschrijven kan. Ze hebben hier echt meer sterren.smorgens vroeg wakker. Nou ja, wakker. We hadden amper geslapen, want geen airco als de temperatuur niet onder de 30 gr komt is best heftig. En geen ramen open, want je staat tenslotte alleen. De volgende dag van Bay naar Bay gereden. De ene nog mooier dan de ander. Overal een poos in het water gelegen. Douchen in de camper en weer op naar de volgende. Op het strand liggen is geen optie. Veel te heet. Gewoon in het water en genieten. Sanne gebeld op de ouderwetse manier. In een telefooncel, met telefoonkaart. ( de enige cel in het gebied, bij het infocentrum). Eerst wachten tot er een little kangeroo uit de cel gaat. Daarna weer terug naar Exmouth. Overnacht op een camping en even wat wasjes gedraaid. Dat moet ook gebeuren, met al dat gezweet. Vandaag onderweg naar de Blow Holes. Geen idee wat het is, maar schijnt mooi te zijn. Zo'n 400km richting huis. Weer een warme dag. Rond de 42 gr. Maar er schijnen hier wat buien gevallen te zijn. Mijn hemel, we reden een plas in, die we even onderschat hadden. Tientallen meters lang was de weg volledig blank. Zo'n 50cm water. Ik voelde de auto grip verliezen. Water fontijnen, meters hoog. Het hele land naast ons stond blank. De grond is zorgdroeg, dat het geen water opneemt. En dit was niet één keer, maar tientallen keren achter elkaar. Wachten op tegemoet komende roadtrains. Want het is maar een smalle weg, en je wilt in zo'n watergordijn elkaar niet tegenkomen. Onwaarschijnlijk. Ik zit nu tijdens het rijden te schrijven. Onderwijl dat Theo de vele kangaroes, die dood op de weg liggen, ontwijkt. Steeds stoppen voor domme geiten, die de weg leuk speelterrein vinden. Nog een uurtje, dan moeten we weer een camping hebben. En het is nu vier uur, en voor jullie is de zondag ook weer begonnen.
Bij Exmouth aangekomen, besloten om naar het Cape Range National Park te gaan. Op aanraden van vele Aussies. Ja en ik weet werkelijk geen superlatieven meer. Wat is er meer dan Paradise? Het is een heel groot beschermd natuurgebied, langs de kust. Je kunt daar overnachten. Er zijn verschillende plekken langs de zee waar dat kan. Het zijn geen campings. Met een beetje mazzel staat er een chemisch toilet. Verder is er niets. Geen stroom, geen water, geen internet of telefoon bereik. Bijna geen mensen. Je staat daar moederziel alleen. Aan, weer die azuurblauwe zee. Met een parelwit strand. Op je stoeltje, bij de camper, eten, een kopje koffie. En de kangaroes om je heen. Papagaaien die over je heen vliegen, lizzards en gekko's die heen en weer schieten. En vliegen, veeeel vliegen, die overal in kruipen. Een pikdonkere nacht, met een sterrenhemel, die ik niet beschrijven kan. Ze hebben hier echt meer sterren.smorgens vroeg wakker. Nou ja, wakker. We hadden amper geslapen, want geen airco als de temperatuur niet onder de 30 gr komt is best heftig. En geen ramen open, want je staat tenslotte alleen. De volgende dag van Bay naar Bay gereden. De ene nog mooier dan de ander. Overal een poos in het water gelegen. Douchen in de camper en weer op naar de volgende. Op het strand liggen is geen optie. Veel te heet. Gewoon in het water en genieten. Sanne gebeld op de ouderwetse manier. In een telefooncel, met telefoonkaart. ( de enige cel in het gebied, bij het infocentrum). Eerst wachten tot er een little kangeroo uit de cel gaat. Daarna weer terug naar Exmouth. Overnacht op een camping en even wat wasjes gedraaid. Dat moet ook gebeuren, met al dat gezweet. Vandaag onderweg naar de Blow Holes. Geen idee wat het is, maar schijnt mooi te zijn. Zo'n 400km richting huis. Weer een warme dag. Rond de 42 gr. Maar er schijnen hier wat buien gevallen te zijn. Mijn hemel, we reden een plas in, die we even onderschat hadden. Tientallen meters lang was de weg volledig blank. Zo'n 50cm water. Ik voelde de auto grip verliezen. Water fontijnen, meters hoog. Het hele land naast ons stond blank. De grond is zorgdroeg, dat het geen water opneemt. En dit was niet één keer, maar tientallen keren achter elkaar. Wachten op tegemoet komende roadtrains. Want het is maar een smalle weg, en je wilt in zo'n watergordijn elkaar niet tegenkomen. Onwaarschijnlijk. Ik zit nu tijdens het rijden te schrijven. Onderwijl dat Theo de vele kangaroes, die dood op de weg liggen, ontwijkt. Steeds stoppen voor domme geiten, die de weg leuk speelterrein vinden. Nog een uurtje, dan moeten we weer een camping hebben. En het is nu vier uur, en voor jullie is de zondag ook weer begonnen.
-
04 Februari 2014 - 11:13
Christien:
Wat een avontuur jongens! Jullie maken wat mee! Maar wat een prachtige plaatjes. Jullie genieten zichtbaar!
De kou trekt hier weer een beetje weg gelukkig. Echt winter kunnen we het niet noemen (en dat vinden we niet erg). hihi.
Geniet geniet geniet! 1 ding is zeker, jullie zullen geen spijt hebben van het huren van de camper. Zo ziet het er in ieder geval niet uit!
Liefs -
04 Februari 2014 - 13:55
Simone:
Sjonge, wat een prachtig land is het toch! En jullie genieten enorm...heerlijk hoor! Geniet lekker verder! -
04 Februari 2014 - 13:55
Abel:
Fijn dat alles zo goed gaat , en dat het is wat je gehoopt had en meer dan dat!, druk met voorbereiden papa,s verjaardag alles goed onder controle!, tot horens mama -
04 Februari 2014 - 17:53
Marion:
Pfff echt lonely daar. Maar wel errug mooi!!!
Vooral die voeten...... -
04 Februari 2014 - 23:59
Willie:
Jullie alweer bijna wakker, ik zo mn bedje in maar eerst van harte proficiat met je vader Ingrid en Theo jij natuurlijk met je schoonvader!
Wat hebben jullie het lekker saampjes, zo zie je dat je met weinig heerlijk kunt genieten maar wel in een hele bijzondere omgeving. Toch boffen dat die buien niet bij jullie zijn gevallen en nu jullie weer zakken zal de regen wel wegblijven.
De wens om met een camper rond te trekken is uitgekomen, ook al is de camper niet te groot, je komt overal. Goede terugreis met nog mooie stops onderweg en blijf genieten.
AbEl jullie lezen dit ook vast zo. Ab een hele fijne verjaardag en veel gezelligheid samen. Het was fijn om weer eens bij jullie op de thee te komen. Allemaal een dikke knuf van mij. Xxx -
05 Februari 2014 - 14:08
Annelies:
Ziet er allemaal erg zonnig, af en toe nat maar bovenal spannend uit. Een mooi avontuur. Geniet er samen lekker van. Hier is alles ok. Af en toe lijkt het wel lente. Groetjes van Annelies en Gerda.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
